აქ თუშეთია

როდესაც ვმოგზაურობ, არ აქვს მნიშვნელობა ქვეყნის შიგნით ან მის ფარგლებს გარეთ, თუ ჩავთვლი, რომ ნანახ-შეგრძნებულ-შემეცნებული ჩემთან ისე ახლოს მოვიდა, იმდენად აღმაფრთოვანა, აღმამაღლა, ბლოგს იმსახურებს, ვცდილობ თბილისს მობრუნებისთანავე, უმოკლეს დროში დავწერო და იცით რატომ? იმიტომ რომ იმ ზემოხსენებულმა აღფრთოვანებებმა, შეგრძნებებმა არ გამიაროს! საერთოდაც, განელებულ ვნებებზე წერა არ ღირს მეგობრებო, არა … თუმცა ჩემმა პოსტ-პანდემიურმა, თუ გაგანია პანდემიურმა თუშურმა ვოიაჟმა სტერეოტიპები მიმილეწ-მომილეწა და რაც დრო გადის, ჩემი ემოცია დუღს, დუღს, გადადუღს … ჰოდა, მანამ სანამ, თავს ჯერ კიდევ ვთოკავ და ადეკვატურობა შემრჩენია, გიამბობთ იმაზე, თუ როგორ უპირობოდ ‘ჩავითუშე’ … ადეკვატურობა შემრჩენია მეთქი იმიტომ ვახსენე, რომ სხვა შემთხვევაში თუ ვჩქარობ, ვნებების განელების თუ მეშინია, თუშეთის ეფექტი, ლამის ორი თვის თავზე, უკუღმართული შეიქნა – რაც დრო გადის, თხემით ტერფამდე უფრო მეტად ვმძაფრდები! მოკლედ, მეშინია დროის სრბოლასთან ერთად ‘ნამეტანი’ არ მომივიდეს და ეგებ აქ, ახლა გამომყვეთ #აქთუშეთია – ში!

თუშეთი

კავკასიონის მთავარი ქედის გადაღმა, დაღესტნისა და ჩეჩნეთის მოსაზღვრედ, ცაში გამოკიდებული, წარმოსახვას გამცდარი, ველური სილამაზე – თუშეთი, სადამდე მისასვლელი გზაც, 2013 წელს, მსოფლიოში უმსხვილესმა ბრიტანულმა სამაუწყებლო კორპორაციამ BBC, ევროპის ყველაზე ექსტრემალური გზების ჩამონათვალში შეიყვანა, სანახავია აბა რაა?! აგვისტო-სექტემბრის პერიოდში თუშეთში ჩასვლა 2-ჯერ მომიხდა, თანაც საოცნებო მივლინებით, ბრწყინვალე მეგზურებთან ერთად და ამ ყველაფერს, თუ დამიჯერებთ, ასმაგი ‘drive’ ახლდა. თან აღმოაჩენ, თან საქმეს აკეთებ, თან ადგილობრივები გიწევენ გიდობას, თან გრძნობ შენ, შენი მცირედი წვლილი შეგაქვს, ძალისხმევას არ იშურებ ჯერ კიდევ შეუცნობელი სააშკარაოზე გამოიტანო, საზოგადოებას გააცნო, დააინტერესო – აი, ამაზე მეტი ‘კაიფი’ მართლა სიგიჟეა!

თუშეთი - სრული სიგიჟე

თუშეთი - სრული სიგიჟე. მიუხედავად იმისა რომ საქართველო ამოუწურავია და მრავალფეროვანია თუშეთი თავისი გრანდიოზულობით, არარეალური მაშტაბებით, მრავალფეროვნებით, თავისუფლად, ზედმეტი გადაჭარბების გარეშე #1-ია. ვისაც გიჩნდებათ კითხვა ,,გზა როგორია?'' - გზა - არის ისეთი როგორიც უნდა იყოს ცაში... გზა - მთელი ხიბლი - საოცრება;

ცხვარ-მეცხვარობა

თუში მეცხვარე წელიწადში თორმეტი თვე ღია ცის ქვეშ, ოჯახს მოწყვეტილი, ნაბდის ამარა, ექვსასი კილომეტრამდე საცხვრე ტრასაზე და ათასი კილომეტრი ადგილზე ცხვრის დევნაში, ქმნის პროდუქციას, იცავს საქართველოს სახელმწიფო საზღვარს და თუშური ცხვრის ჯიშობრივ სიწმინდეს, არასდროს აწუხებს ხელისუფლებას გაუსაძლისი პირობების თაობაზე, არ ითხოვს სოციალურ შეღავათებს და ხელფასს, ასაქმებს და ხელფასს უხდის მწყემსებს, თვითდასაქმებულია და ყველაფერ ამასთან ერთად გადასახადსაც უხდის სახელმწიფოს.

დალაობა

დალაობა მამაკაცთა სამგლოვიარო ზარია, რომელიც სრულდებოდა და სრულდება ახლაც მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ წლისთავის ხარჯს დოღით იხდიან. თუშური დალაობის მოტივი ერთხმიანი მოძახილია, ხოლო ტექსტი - თექვსმეტმარცვლიანი ურითმო ლექსი. დალაობა შინაარსობრივად, სიცოცხლეში, გარდაცვლილის საქმეთა სადიდებელსა და მისი სიკვდილის სინანულს წარმოადგენს.